Aldatmalı Boşanma Davası: Zina ve Sadakatsizlik Arasında Fark

Boşanma davası açabilmek için Türk Medeni Kanunu(TMK) madde 167 uyarınca bir boşanma nedeni gereklidir. Hukuk sistemimizde kişiler irade açıklamaları ile evlenebilmekte ancak aynı yöntemle boşanamamaktadırlar.

Boşanma nedenleri TMK’da özel ve genel boşanma nedenleri olarak yer almaktadır. Özel boşanma nedenleri sırasıyla zina, hayata kast, pek kötü veya onur kırıcı davranış, suç işleme ve haysiyetsiz hayat sürme, tek ve akıl hastalığıdır. Bu sebeplerin varlığı halinde kişi dava açarak sadece bu durumu ispat edecek ve boşanma davası kabul edilecektir.

TMK madde 166 ise genel boşanma nedeni ile boşanma davası açılmasına olanak sunmaktadır. Bu genel boşanma davasının başlığı evlilik birliğinin sarsılmasıdır. Yasa, hangi hallerde evlilik birliğinin sarsılacağını saymamış ancak eşlere, eğer yaşanan vak’alar nedeniyle evliliğin devamı kendisinden beklenemeyecek seviyeye ulaşmışsa boşanma davası açma hakkı tanımıştır. Bu davada ispat edilmesi gereken evlilik birliğinin sarsılmış olması ve bu durumun evliliğin devamına olanak tanımamasıdır.

Aldatmalı boşanma davası ise hem genel boşanma nedeni olan madde 166 ile hem de zina dayanağına ilişkin olan madde 161 ile ilgili olabilir. Halk arasında aldatma denildiği zaman akla ilk olarak yanlış şekilde zina gelmektedir. Halbuki zina bir aldatmadır, evet, ancak her aldatma zina değildir. Zina, evli olan birisinin eşi dışındaki bir kişi ile cinsel ilişkiye girmesidir. Dikkat edilirse cinsel birleşme zinanın oluşması için temel şarttır. Örneğin öpüşme, el ele tutuşma, sarılma, aynı yatakta yatma, aynı evde kalma, vb zina değildir. Tekrar söylemekte fayda bulunmakta: Zina, cinsel ilişki ile ortaya çıkar. Cinsel ilişki yoksa zina da yoktur. Bu nedenle zina nedeniyle boşanma davası açılacak ise öncelikle olayda cinsel ilişkinin var olup olmadığı değerlendirilmelidir. Eğer vak’ada cinsel birleşme yoksa dava reddedilecektir.

İkinci ihtimal aldatmanın, sadakatsizlik olarak görülmesidir. TMK madde 185/3 eşlerin birbirlerine sadık kalmalarını emreder. Bu seçenek değildir. Yani eşler aralarında anlaşıp, birbirlerine sadık kalmama yolunu seçemezler. Eğer halk arasındaki aldatma, cinsel birleşme niteliği taşımıyorsa, artık TMK madde 166 kapsamında değerlendirilecek genel boşanma nedenidir. Bu davada sadakatsiz davranışın ispatı halinde dava kabul edilecek ve boşanma gerçekleşecektir.

Aldatmanın İspatı:

Aldatma eğer zina anlamında kullanlıyorsa cinsel birleşme ispatlanmalıdır. Ya da en azından karine oluşturabilecek nitelikte bir olay söz konusu olmalıdır. Aslında yasa açık bir şekilde zinanın mevcudiyetinin kesin olarak aranacağını belirtse de uygulamada zinanın mevcut olacağı kanaatinin çok kesin şekilde ortaya çıkması halinde cinsel birleşme doğrudan ispat edilemese de talebin kabul edileceği yönünde kararlar çıkmaktadır. Örneğin davalının bir başkası ile karıkoca hayatı yaşadığının ispatı halinde zinanın gerçekleştiği varsayılmaktadır.

Aldatmanın ispatında dikkat edilmesi gereken husus, sunulan delilin suç olarak nitelik taşımaması ve yasal delil olmasıdır. Örneğin kişinin aile konutu dahi olsa evine gizli kamera yerleştirerek eşinin zina yaptığını ortaya koyması kabul edilemez. Zira gizli kamera ile elde edilen delil, yasal delil değildir.

Terditli Dava

Eğer vak’anın zina mı sadakatsizlik mi olduğuna karar vermek mümkün olmuyorsa ancak zina olarak kabul edilebilmesi için yeterli ve inandırıcı delil varsa dava terditli yani basamaklı açılabilir. Davada talep öncelikle zina nedeniyle boşanma, bunun kabul edilmemesi halinde evlililik birliğinin sarsılması nedeniyle boşanma olacaktır. Zina nedeniyle boşanma kararı verilirse ikinci talep değerlendirilmez. Zina nedeniyle boşanma kararı verilmezse, neden zina nedeniyle boşanma kararı verilmediği kararda gerekçelendirilir ve genel boşanma nedeni ile ilgili karar verilir.